ΙΛΙΑΔΑ : ΡΑΨΩΔΙΑ Α 350 - 431β - Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΧΙΛΛΕΑ - ΘΕΤΙΔΑΣ

Τόπος : Το στρατόπεδο των Αχαιών στην Τροία

Χρόνος : 10^η μέρα της Ιλιάδας

Πρόσωπα : Αχιλλέας, Θέτιδα

Αφηγηματικές τεχνικές - Εκφραστικά μέσα

• Στους δύο μονολόγους υπάρχει συνδυασμός αφήγησης και διαλόγου

•  Εγκιβωτισμός (ένθετη αναδρομική αφήγηση)  : όταν ήδη γνωστά γεγονότα παρουσιάζονται ξανά (στ. 366β - 393), για να ενδυναμώσουν την πειθώ του Αχιλλέα, που ζητά τη βοήθεια της μητέρας του.

• Προοικονομία : στους στίχους 395, 408, 420-421 και  424-429

•  Επιβράδυνση στην πλοκή του μύθου : στους στ. 424-427 ο ποιητής επινοεί το ταξίδι των θεών στους Αιθίοπες και καθυστερεί τη μεταφορά στο Δία του αιτήματος του Αχιλλέα, για να μεγαλώσει την αγωνία των ακροατών.

Ιδεολογικά στοιχεία

·         Στ. 350 : στα ομηρικά έπη οι ήρωες κλαίνε και θρηνούν χωρίς να ντρέπονται και χωρίς να νιώθουν την ανάγκη να δικαιολογηθούν γι’ αυτό, δεν είναι κάτι το υποτιμητικό.

·         Στ. 353-357 : η τιμή προβάλλεται στα ομηρικά έπη ως η ύψιστη αξία, τιμή από τους θεούς και από τους ανθρώπους. Ο Αχιλλέας παρουσιάζει την τιμή ως κάτι που του οφείλουν οι θεοί (Δίας) ως αντιστάθμισμα για τη σύντομη ζωή του.

·         Στ. 363-364 & 415-419 : η Θέτιδα αν και θεά παρουσιάζεται ως μια κοινή θνητή, μια μητέρα ανήσυχη για το παιδί της. (ανθρωπομορφισμός)

Χαρακτηρισμός προσώπων (Ηθογράφηση)

                       Αχιλλέας :    παρουσιάζεται στη σκηνή αυτή ως ένα μικρό     παιδί, αδύναμο να αντιμετωπίσει την αδικία που του έγινε, γι’ αυτό ζητά τη βοήθεια της μητέρας του. Είναι ευαίσθητος και τρυφερός κατά τη διάρκεια του διαλόγου με τη Θέτιδα, όπου και εκδηλώνει τα παράπονά του. Εμφανίζεται ωστόσο να παραμένει σταθερός στο πείσμα του να μείνει μακριά από τον πόλεμο και εκδικητικός, αφού θέτει ως μόνο στόχο την τιμωρία των αντιπάλων του.

Θέτιδα  :         είναι η τραγική μητέρα - θεά που ξέρει ότι ο γιος της θα πεθάνει νέος, χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Είναι στοργική και τρυφερή μητέρα, συμπαραστέκεται στον Αχιλλέα και υπόσχεται να ικανοποιήσει το αίτημά του. Απλή και πονεμένη, πρόθυμη να κάνει τα πάντα για ν’ απαλύνει τον πόνο του γιου της.

(Επιλογή σχολίων από το βοήθημα Βολονάκη)