Το όνομά μου είναι Αζίζ, είμαι 16 χρονών, από το Αφγανιστάν.
Γεννήθηκα στο Αφγανιστάν και από εκεί έχω όλες τις παιδικές μου αναμνήσεις. Πουθενά δεν είναι τόσο όμορφα όσο στην πατρίδα μου. Για ένα διάστημα ταξίδεψα με τους φίλους μου, πήγα στην Καμπούλ και πέρασα πολύ ωραία. Ονειρεύομαι, νοσταλγώ πολύ τη χώρα μου. Ελπίζω μια μέρα να μπορέσω να γυρίσω και να ζήσω εκεί. Το Αφγανιστάν είναι τα
πάντα για μένα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Εκεί ζουν οι γονείς μου, εκεί είναι το σπίτι μου. Δεν υπάρχει σπίτι στην ξενιτιά. Τα αγαπημένα μου πρόσωπα είναι οι γονείς μου. Θέλω να τους ξαναδώ. Τους έχω τόσο επιθυμήσει! Το αγαπημένο μου μέρος είναι το γήπεδο ποδοσφαίρου. Ο αγαπημένος μου χώρος είναι εκεί όπου διαλογίζομαι και ηρεμώ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μας στο Αφγανιστάν είναι η ασφάλεια, γιατί ανήκουμε σε μια συγκεκριμένη φυλή. Είμαστε Χαζαρά και οι Ταλιμπάν κόβουν κεφάλια και λένε: «Είσαι Χαζαρά, είσαι Χαζαρά!» Αναγκάστηκα να αφήσω την οικογένειά μου και να ταξιδέψω με
χιλιάδες ελπίδες για να φτάσω στην Ευρώπη. Όμως, τα σύνορα της FYROM ήταν κλειστά. Τα τρία τελευταία χρόνια που ταξίδευα και ήμουν μακριά από την πατρίδα μου ήταν σαν να μην ζούσα. Δεν χαιρόμουνα τη ζωή. Τρία χρόνια από τη ζωή μου πέρασαν, αλλά δεν συγκρίνονται ούτε με μια μέρα στο Αφγανιστάν.
Εδώ στην Ελλάδα είμαι σχετικά χαρούμενος. Μου αρέσει η ζωή στον τόπο σας και νιώθω ασφαλής, όμως και πάλι δεν αισθάνομαι καλά, αφού δεν έχω εκπληρώσει ακόμα όσα αναζητώ. Στο μεταξύ, η ζωή μου μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν καλυτέρεψε, αλλά χειροτέρεψε. Κάθε μέρα στην ξενιτιά περνά σαν χίλιες μέρες. Δυστυχώς, φαίνεται πως δεν υπάρχει άλλη λύση.
«Πατρίδα, η αγάπη σου είναι η περηφάνια μου…
Πατρίδα, για σένα να θυσιαστώ…
Μπορώ να δώσω και ψυχή και σώμα για σένα…»
Είτε γράψω είτε όχι, δεν έχει διαφορά. Γιατί κανένας δεν μπορεί να με καταλάβει. Αυτά που γράφω δείχνουν την νοσταλγία μου. Αφγανοί φίλοι μου, ελπίζω να μην μπορέσετε να διαβάσετε αυτά τα λόγια. Αν όμως τα διαβάσετε μην τα μεταφράσετε σε κανέναν
άλλον.
Ιούλιος 2016
ΠΗΓΗ : ΕΔΩ
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ :
1. Η ιστορία που διαβάσατε βρίσκεται σε φυλλάδιο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Ποιο νομίζετε ότι είναι το βασικό μήνυμα του κειμένου; Να το αποδώσετε με δικά σας λόγια σε μια παράγραφο και να το συσχετίσετε με τον σκοπό για τον οποίο γράφτηκε.
Μονάδες 6
2. α) Τι είδους είναι οι προτάσεις που είναι υπογραμμισμένες στο κείμενο ; Με ποιους συνδέσμους εισάγονται και ποια επιρρηματική σχέση δηλώνουν ;
β) Σκεφτείτε για τις λέξεις πόλεμος και ειρήνη παράγωγες και σύνθετες λέξεις και κατατάξτε τες σε έναν πίνακα σαν τον παρακάτω:
Πόλεμος
|
Ειρήνη
|
||
Παράγωγα |
Σύνθετα | Παράγωγα | Σύνθετα |
| πολεμικός | φιλοπόλεμος | ειρηνιστής | ειρηνοποιός |
Μονάδες 4
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ : (επιλέξτε μία από τις 2 ασκήσεις, περίπου 300 λέξεις)
1. Με αφορμή το κείμενο γράφετε ένα άρθρο στο ιστολόγιο του σχολείου σας όπου προτείνετε λύσεις - τρόπους, ώστε τα παιδιά - πρόσφυγες να ζήσουν ένα καλύτερο μέλλον.
2. " Κάθε μέρα στην ξενιτιά περνά σαν χίλιες μέρες." Φαντάσου ότι ζεις ως παιδί - πρόσφυγας στην Ελλάδα και γράφεις στο ημερολόγιό σου τις εμπειρίες και τα συναισθήματά σου.
Μονάδες 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου