ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Β’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΡΗΜΑΤΑ

ΕΝΟΤΗΤΕΣ 4,5

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΓΚΛΙΣΗ

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ

του ρήματος εἰμί

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ

ὦ

ᾖς

ᾖ

ὦμεν

ἦτε

ὦσιν

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ	ΑΟΡΙΣΤΟΣ	ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ
λύω λύῃς λύῃ λύωμεν λύητε λύωσιν	λύσω λύσῃς λύσῃ λύσωμεν λύσητε λύσωσιν	λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκός ὦ λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκός ᾖς λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκός ᾖ λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα ὦμεν λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα ἦτε λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα ὦσι

Παρατηρήσεις !!!

•   Η Υποτακτική όταν βρίσκεται σε κύριες προτάσεις δηλώνει : προτροπή (συνήθως με τις λέξεις ἄγε, ἴθι, φέρε) ή απαγόρευση ή απορία

π.χ. Ἴθι ἐξετάσωμεν τά ἔργα τῶν θεῶν ; Εἴπωμεν ἤ σιγῶμεν ;

•   Η υποτακτική συναντάται συχνά σε δευτερεύουσες προτάσεις και δηλώνει το προσδοκώμενο, αυτό που περιμένουμε να γίνει

π.χ. Ἐάν ταῦτα πράττητε, ὅπλα καί χρήματα ἕξετε - Η υποτακτική παίρνει άρνηση μή

ΕΝΟΤΗΤΕΣ 7,8

ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΓΚΛΙΣΗ

ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ

του ρήματος εἰμί

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ

εἴην

εἴης

εἴη

εἴημεν / εἶμεν

εἴητε / εἶτε

εἴησαν / εἶεν

ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ           ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ         ΑΟΡΙΣΤΟΣ              ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

λύοιμι                        λύσοιμι                     λύσαιμι          λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκός εἴην λύοις                          λύσοις                       λύσαις           λελυκώς, λελυκυῖα , λελυκός εἴης λύοι                            λύσοι                         λύσαι             λελυκώς , λελυκυῖα , λελυκός εἴη λύοιμεν                     λύσοιμεν                  λύσαιμεν      λελυκότες , λελυκυῖαι, λελυκότα εἴημεν / εἶμεν λύοιτε                        λύσοιτε                     λύσαιτε         λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα εἴητε / εἶτε λύοιεν                        λύσοιεν                     λύσαιεν         λελυκότες , λελυκυῖαι, λελυκότα εἴησαν / εἶεν

•   Η Ευκτική όταν βρίσκεται σε κύριες προτάσεις δηλώνει :

- ευχή και λέγεται ευχετική ευκτική (συνήθως με το μόριο εἴθε)

π.χ. ὅ μή γένοιτο εἴη μοι ὁ Θεός βοηθός

- δυνατότητα και λέγεται δυνητική ευκτική (συνήθως με το δυνητικό μόριο ἄν)

π.χ. ἀέναον ἄν τήν τροφήν παρέχοι

•   Η Ευκτική συναντάται συχνά σε δευτερεύουσες προτάσεις και λέγεται ευκτική του πλαγίου λόγου

π.χ. ἐπεμέλετο καί τούτων ὅπως συγκομίζοιντό ποῖ

•   Το αι και το οι στο γ΄ενικό πρόσωπο της ευκτικής είναι μακρά.

ΕΝΟΤΗΤΕΣ 11-12

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΕΓΚΛΙΣΗ

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ

του ρήματος εἰμί

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

ἴσθι

ἔστω

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

ἔστε

ἔστων / ἔστωσαν/ ὄντων

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ                                   ΑΟΡΙΣΤΟΣ                                      ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

‐‐‐‐‐‐‐‐

λῦε

λυέτω

‐‐‐‐‐‐‐‐

λύετε

λυόντων/

λυέτωσαν

‐‐‐‐‐‐‐‐

λῦσον

λυ‐σάτω

‐‐‐‐‐‐‐‐

λύ‐σατε

λυ‐σάντων/

λυ‐σάτωσαν

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκός                 ἴσθι

λελυκώς, λελυκυῖα , λελυκός                ἔστω

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα                      ἔστε

λελυκότες , λελυκυῖαι, λελυκότα                

ἔστων /ἔστωσαν/ ὄντων

•   Η Προστακτική χρησιμοποιείται για να δηλώσει προσταγή, προτροπή, συγκατάθεση, παράκληση, ευχή ή κατάρα και απαγόρευση.

•   Παίρνει άρνηση μή.

ΕΝΟΤΗΤΑ 13

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕΣΗΣ ΦΩΝΗΣ

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ                       ΑΟΡΙΣΤΟΣ                                      ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

λύωμαι                                  λύσωμαι                                            λελυμένος – η –ον ὦ

λύῃ                                         λύσῃ                                                   λελυμένος – η –ον ᾖς

λύηται                                   λύσηται                                             λελυμένος – η –ον ᾖ

λυώμεθα                               λύσωμεθα                                        λελυμένοι – αι–α ὦμεν

λύησθε                                  λύσησθε                                            λελυμένοι – αι–α ἦτε

λύωνται                                λύσωνται                                          λελυμένοι – αι–α ὦσιν

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

ΕΝΟΤΗΤΑ 2-3

Αφωνόληκτα

        ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ                          ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

οδοντικόληκτα

χαρακτήρας

‐τ‐

ονομαστική            ὁ τάπης                                                         οἱ τάπητ‐ες

γενική                      τοῦ τάπητ‐ος                                                τῶν ταπήτ‐ων

δοτική                      τῷ τάπητ‐ι                                                    τοῖς τάπησ‐ι

αιτιατική                 τόν τάπητ‐α                                                  τούς τάπητ‐ ας

κλητική                    ὦ τάπης                                                         ὦ τάπητ‐ες

οδοντικόληκτα

χαρακτήρας

‐τ‐

ονομαστική              τό κτῆμα                                                       τά κτήματα

γενική                       τοῦ κτήματος                                               τῶν κτημάτων

δοτική                       τῷ κτήματι                                                   τοῖς κτήμασι

αιτιατική                  τό κτῆμα                                                       τά κτήματα

κλητική                    ὦ κτῆμα                                                         ὦ κτήματα

οδοντικόληκτα

χαρακτήρας

‐δ‐

ονομαστική               ἡ πατρίς                                                        αἱ πατρίδες

γενική                       τῆς πατρίδος                                                τῶν πατρίδων

δοτική                       τῇ πατρίδι                                                     ταῖς πατρίσι

αιτιατική                  τήν πατρίδα                                                  τάς πατρίδας

κλητική                    ὦ πατρίς                                                       ὦ πατρίδες

Ημιφωνόληκτα ουσιαστικά Γ΄ κλίσης

Ενρινόληκτα ‐ν‐

Διπλόθεμο, ακατάληκτο, οξύτονο

(→η κλητική ενικού με το

ισχυρό θέμα)

       ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ                            ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

ονομαστική              ὁ λιμήν                                              οἱ λιμένες

γενική                       τοῦ λιμένος                                      τῶν λιμένων

δοτική                       τῷ λιμένι                                          τοῖς λιμέσι

αιτιατική                  τόν λιμένα                                        τούς λιμένας

κλητική                    ὦ λιμήν                                             ὦ λιμένες

Μονόθεμο, ακατάληκτο

ονομαστική               ὁ Ἕλλην                                            οἱ Ἕλληνες

γενική                       τοῦ Ἑλληνος                                    τῶν Ἑλλήνων

δοτική                       τῷ Ἕλληνι                                        τοῖς Ἕλλησι

αιτιατική                  τόν Ἕλληνα                                     τούς Ἕλληνας

κλητική                    ὦ Ἕλλην                                           ὦ Ἕλληνες

Μονόθεμο, ακατάληκτο, Οξύτονο

(→η κλητική Ενικού

με το ισχυρό θέμα)

ονομαστική               ὁ χειμών                                            οἱ χειμῶνες

γενική                       τοῦ χειμῶνος                                   τῶν χειμώνων

δοτική                       τῷ χειμῶνι                                        τοῖς χειμῶσι

αιτιατική                  τόν χειμῶνα                                     τούς χειμῶνας

κλητική                    ὦ χειμών                                           ὦ χειμῶνες

Διπλόθεμο, ακατάληκτο, Οξύτονο

(→η κλητική Ενικού με το

ισχυρό θέμα)

ονομαστική                ὁ ἡγεμών                                          οἱ ἡγεμόνες

γενική                       τοῦ ἡγεμόνος                                   τῶν ἡγεμόνων

δοτική                       τῷ ἡγεμόνι                                       τοῖς ἡγεμόσι

αιτιατική                  τόν ἡγεμόνα                                    τούς ἡγεμόνας

κλητική                    ὦ ἡγεμών                                          ὦ ἡγεμόνες

Μονόθεμο καταληκτικό

ονομαστική                ἡ ἀκτίς                                              αἱ ἀκτῖνες

γενική                       τῆς ἀκτῖνος                                      τῶν ἀκτίνων

δοτική                       τῇ ἀκτῖνι                                           ταῖς ἀκτῖσι

αιτιατική                  τήν ἀκτῖνα                                        τάς ἀκτῖνας

κλητική                    ὦ ἀκτίς                                              ὦ ἀκτῖνες

Μονόθεμο ακατάληκτο

ονομαστική                ὁ Τιτάν                                              οἱ Τιτᾶνες

γενική                       τοῦ Τιτᾶνος                                      τῶνΤιτάνων

δοτική                       τῷ Τιτᾶνι                                          τοῖς Τιτᾶσι

αιτιατική                  τόν Τιτᾶνα                                        τούς Τιτᾶνας

κλητική                    ὦ Τιτάν                                              ὦ Τιτᾶνες

• Τα φωνήεντα ‐ι‐ και –α‐ πριν από τον χαρακτήρα –ν‐/των ονομάτων σε –ις (γεν. –ινος) και –αν (γεν. ανος) είναι μακρόχρονα

υγρόληκτα ‐ρ‐, ‐λ‐

Διπλόθεμο, ακατάληκτο, βαρύτονο

(→η κλητική ενικού με το

άσθενές θέμα)

ονομαστική              ὁ ῥήτωρ                                             οἱ ῥήτορες

γενική                       τοῦ ῥήτορος                                     τῶν ῥητόρων

δοτική                       τῷ ῥήτορι                                          τοῖς ῥήτορσι

αιτιατική                  τόν ῥήτορα                                       τούς ῥήτορας

κλητική                    ὦ ῥῆτορ                                             ὦ ῥήτορες

Διπλόθεμο, ακατάληκτο, Οξύτονο

(→η κλητική ενικού με το

ισχυρό θέμα)

ονομαστική            ὁ ἀθήρ                                               οἱ ἀθέρες

γενική                       τοῦ ἀθέρος                                       τῶν ἀθέρων

δοτική                       τῷ ἀθέρι                                            τοῖς ἀθέρσι

αιτιατική                  τόν ἀθέρα                                         τούς ἀθέρας

κλητική                    ὦ ἀθήρ                                               ὦ ἀθέρες

Μονόθεμο ακατάληκτο

  

ονομαστική               ὁ κρατήρ                                           οἱ κρατῆρες

γενική                       τοῦ κρατῆρος                                   τῶν κρατήρων

δοτική                       τῷ κρατῆρι                                       τοῖς κρατῆρσι

αιτιατική                  τόν κρατῆρα                                     τούς κρατῆρας

κλητική                    ὦ κρατήρ                                           ὦ κρατῆρες

Μονόθεμο ακατάληκτο

ονομαστική                ὁ σωτήρ                                             οἱ σωτῆρες

γενική                       τοῦ σωτῆρος                                   τῶν σωτήρων

δοτική                       τῷ σωτῆρι                                         τοῖς σωτῆρσι

αιτιατική                  τόν σωτῆρα                                      τούς σωτῆρας

κλητική                    ὦ σῶτερ                                            ὦ σωτῆρες

ΣΙΓΜΟΛΗΚΤΑ

(θέμα:Σώκρατεσ )

Ονομαστική              ὁ Σωκράτης                                      οἱ Σωκράται

γενική                       τοῦ Σωκράτους                               τῶν Σωκρατῶν

δοτική                       τῷ Σωκράτει  Γ΄ κλίση                    τοῖς Σωκράταις   Α΄ κλίση

Αιτιατική                 τόν Σωκράτη                                    τούς Σωκράτας

Κλητική                   ὦ Σώκρατες                                       ὦ Σωκράται

(θέμα:Περικλέεσ )

ονομαστική               ὁ Περικλῆς                                       οἱ Περικλεῖς

γενική                       τοῦ Περικλέους                               τῶν Περικλέων

δοτική                       τῷ Περικλεῖ Γ΄ κλίση                     Χωρίς δοτική ‐ Γ΄ κλίση

αιτιατική                  τόν Περικλέα                                   τούς Περικλεῖς

κλητική                    ὦ Περίκλεις                                        ὦ Περικλεῖς

Ουδέτερα ακατάληκτα, σιγμόληκτα, διπλόθεμα

(βελοσ‐/βέλεσ‐)

ονομαστική                τό βέλος                                           τά βέλη

γενική                       τοῦ βέλους                                       τῶν βελῶν

δοτική                       τῷ βέλει                                            τοῖς βέλεσι

αιτιατική                  τό βέλος                                            τά βέλη

κλητική                    ὦ βέλος                                             ὦ βέλη

(ἐδαφοσ‐/ἐδαφεσ‐)

ονομαστική              τό ἔδαφος                                         τά ἐδάφη

γενική                       τοῦ ἐδάφους                                     τῶν ἐδαφῶν

δοτική                       τῷ ἐδάφει                                          τοῖς ἐδάφεσι

αιτιατική                  τό ἔδαφος                                         τά ἐδάφη

κλητική                    ὦ ἔδαφος                                           ὦ ἐδάφη

Συγκοπτόμενα διπλόθεμα ακατάληκτα σε –ηρ (γεν. –ρος)

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

ονομαστική              ὁ πατήρ                     ἡ μήτηρ                      ὁ ἀνήρ            ἡ θυγάτηρ

γενική                       τοῦ πατρός               τῆς μητρός                τοῦ ἀνδρός  τῆς θυγατρός

δοτική                       τῷ πατρί                   τῇ μητρί                     τῷ ἀνδρί        τῇ θυγατρί

αιτιατική                  τόν πατέρα               τήν μητέρα                τόν ἄνδρα     τήν θυγατέρα

κλητική                    ὦ πάτερ                     ὦ μῆτερ                     ὦ ἄνερ           ὦ θυγάτηρ

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

ονομαστική            οἱ πατέρες                αἱ μητέρες                οἱ ἄνδρες             αἱ θυγατέρες

γενική                     τῶν πατέρων           τῶν μητέρων            τῶν ἀνδρῶν        τῶν θυγατέρων

δοτική                  τοῖς πατράσι(ν)         ταῖς μητράσι(ν)       τοῖς ἀνδράσι(ν)      ταῖς θυγατράσι(ν)

αιτιατική               τούς πατέρας           τάς μητέρας             τούς ἄνδρας         τάς θυγατέρας

κλητική                  ὦ πατέρες               ὦ μητέρες                 ὦ ἄνδρες             ὦ θυγατέρες

ΕΠΙΘΕΤΑ

ΕΝΟΤΗΤΑ 4

ΤΡΙΤΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Τα γ‐ κλιτα επίθετα διακρίνονται στις εξής κατηγορίες :

1. Φωνηεντόληκτα π.χ. ὁ εὐθύς, ἡ εὐθεῖα, τό εὐθύ

2. Συμφωνόληκτα, τα οποία ειδικότερα χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:

- Αφωνόληκτα π.χ. ὁ πᾶς , ἡ πᾶσα, τό πᾶν

- Ενρινόληκτα – Υγρόληκτα π.χ. ὁ/ἡ εὐδαίμων, τό εὔδαιμ‐ον

- Σιγμόληκτα π.χ ὁ /ἡ ἐπιμελής, τό ἐπιμελές (όπως η πολιτεία)

Ενικός αριθμός

Ονομαστική              ὁ εὐθύς                      ἡ εὐθεῖα                    τό εὐθύ

Γενική                       τοῦ εὐθέ‐ος              τῆς εὐθείας              τοῦ εὐθέ‐ος

Δοτική                      τῷ εὐθεῖ                    τῇ εὐθείᾳ                  τῷ εὐθεῖ

Αιτιατική                 τόν εὐθύ‐ν                τήν εὐθεῖαν              τό εὐθύ

Κλητική                   (ὦ) εὐθύ                     (ὦ) εὐθεῖα                 (ὦ) εὐθύ

Πληθυντικός αριθμός

Ονομαστική             οἱ εὐθεῖς                    αἱ εὐθεῖαι                  τά εὐθέα

Γενική                       τῶν εὐθέ‐ων             τῶν εὐθειῶν             τῶν εὐθέων

Δοτική                      τοῖς εὐθέ‐σι              ταῖς εὐθείαις            τοῖς εὐθέσι

Αιτιατική                 τούς εὐθεῖς               τάς εὐθείας              τά εὐθέα

Κλητική                   (ὦ) εὐθεῖς                  (ὦ) εὐθεῖαι                (ὦ) εὐθέα

Ενικός αριθμός

Ονομαστική              ὁ ἥμι σ‐υς                  ἡ ἡμίσεια                   τό ἥμισυ

Γενική                       τοῦ ἡμίσε‐ος             τῆς ἡμισ‐είας           τοῦ ἡμίσε‐ος

Δοτική                      τῷ ἡμίσ‐ει                 τῇ ἡμισείᾳ                 τῷ ἡμίσει

Αιτιατική                 τόν ἥμισυ‐ν              τήν ἡμίσειαν            τό ἥμισυ

Κλητική                   (ὦ) ἥμισυ                   (ὦ) ἡμίσεια               (ὦ) ἥμισυ

Πληθυντικός αριθμός

Ονομαστική               οἱ ἡμίσεις                  αἱ ἡμίσειαι                τά ἡμίσεα (& ἡμίση)

Γενική                       τῶν ἡμισέ‐ων           τῶν ἡμισειῶν           τῶν ἡμισέων

Δοτική                      τοῖς ἡμίσε‐σι            ταῖς ἡμισείαις          τοῖς ἡμίσεσι

Αιτιατική                 τούς ἡμίσεις                         τάς ἡμισείας            τά ἡμίσεα (& ἡμίση)

Κλητική                   (ὦ) ἡμίσεις                (ὦ) ἡμίσειαι              (ὦ) ἡμίσεα (& ἡμίση)

Παρατηρήσεις !!!

•   Στο αρσενικό και το ουδέτερο είναι συνήθως οξύτονα ⋅ Βαρύτονα είναι μόνο τα: θῆλυς, θήλεια, θῆλυ ἥμισυς, ἡμίσεια, ἥμισυ

•   Παρουσιάζονται με δύο θέματα:

α) το ένα σε –υ, από το οποίο σχηματίζονται η ονομαστική, αιτιατική και κλητική του ενικού του αρσενικού και του ουδετέρου

και β) το άλλο σε –ε, από το οποίο σχηματίζονται όλες οι άλλες πτώσεις και των τριών γενών.

•   Σχηματίζουν την κλητική του ενικού του αρσενικού χωρίς κατάληξη –ς και την αιτιατική του πληθυντικού όμοια με την ονομαστική.

•   Το α στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική των θηλυκών είναι βραχύ.

ΕΝΟΤΗΤΑ 6

ΕΠΙΘΕΤΑ Γ΄ ΚΛΙΣΗΣ

ΣΙΓΜΟΛΗΚΤΑ ‐ Δικατάληκτα

Οξύτονα (τόνος στη λήγουσα)

Ενικός αριθμός

Ονομαστική              ὁ /ἡ ἐπιμελής                                   τό ἐπιμελές

Γενική                       τοῦ /τῆς ἐπιμελοῦς                          τοῦ ἐπιμελοῦς

Δοτική                      τῷ / τῇ ἐπιμελεῖ                              τῷ ἐπιμελεῖ

Αιτιατική                 τόν /τήν ἐπιμελῆ                             τό ἐπιμελές

Κλητική                   (ὦ) /(ὦ) ἐπιμελές                             (ὦ) ἐπιμελές

Πληθυντικός αριθμός

Ονομαστική             οἱ /αἱ ἐπιμελεῖς                               τά ἐπιμελῆ

Γενική                       τῶν /τῶν ἐπιμελῶν                        τῶν ἐπιμελῶν

Δοτική                      τοῖς /ταῖς ἐπιμελέσι                       τοῖς ἐπιμελέσι

Αιτιατική                 τούς τάς ἐπιμελεῖς                           τά ἐπιμελῆ

Κλητική                   (ὦ) (ὦ) ἐπιμελεῖς                             (ὦ) ἐπιμελῆ

Βαρύτονα

Ενικός αριθμός

Ονομαστική              ὁ /ἡ εὐήθης                                       τό εὔηθες

Γενική                       τοῦ /τῆς εὐήθους                             τοῦ εὐήθους

Δοτική                      τῷ / τῇ εὐήθει                                  τῷ εὐήθει

Αιτιατική                 τόν /τήν εὐήθη                                 τό εὔηθες

Κλητική                   (ὦ) /(ὦ) εὔηθες                                 (ὦ) εὔηθες

Πληθυντικός αριθμός

Ονομαστική               οἱ /αἱ εὐήθεις                                   τά εὐήθη

Γενική                       τῶν /τῶν εὐήθων                            τῶν εὐήθων

Δοτική                      τοῖς /ταῖς εὐήθεσι                           τοῖς εὐήθεσι

Αιτιατική                 τούς /τάς εὐήθεις                            τά εὐήθη

Κλητική                   (ὦ) /(ὦ) εὐήθεις                                (ὦ) εὐήθη

1 Έτσι και:ὁ/ ἡ συνήθης, τό σύνηθες, ὁ /ἡ κακοήθης, τό κακοήθες

Κλητική: ὦ σύνηθες, ὦ κακόηθες

ΕΝΡΙΝΟΛΗΚΤΑ ‐ Δικατάληκτα

Οξύτονα (τόνος στη λήγουσα)

Ενικός αριθμός

Ονομαστική              ὁ /ἡ εὐδαίμων                                   τό εὔδαιμ‐ον

Γενική                       τοῦ /τῆς εὐδαίμον‐ος                      τοῦ εὐδαίμον‐ος

Δοτική                      τῷ / τῇ εὐδαίμον‐ι                           τῷ εὐδαίμον‐ι

Αιτιατική                 τόν /τήν εὐδαίμον‐α                       τό εὔδαιμ‐ον

Κλητική                   (ὦ) /(ὦ) εὔδαιμ‐ον                            (ὦ) εὔδαιμ‐ον

Πληθυντικός αριθμός

Ονομαστική             οἱ /αἱ εὐδαίμον‐ες                           τά εὐδαίμον‐α

Γενική                       τῶν /τῶν εὐδαιμόν‐ων                   τῶν εὐδαιμόν‐ων

Δοτική                      τοῖς /ταῖς εὐδαίμο‐σι                      τοῖς εὐδαίμο‐σι

Αιτιατική                 τούς τάς εὐδαίμον‐ας                    τά εὐδαίμον‐α

Κλητική                   (ὦ) (ὦ) εὐδαίμον‐ες                         (ὦ) εὐδαίμον‐α

Έτσι και το: ὁ /ἡ κακοδαίμων, τό κακόδαιμον

Ενικός αριθμός

Ονομαστική               ὁ /ἡ ἄρρην                                         τό ἄρρεν

Γενική                       τοῦ /τῆς ἄρρεν‐ος                           τοῦ ἄρρεν‐ος

Δοτική                      τῷ / τῇ ἄρρεν‐ι                                 τῷ ἄρρεν‐ι

Αιτιατική                 τόν /τήν ἄρρεν‐α                             τό ἄρρεν

Κλητική                   (ὦ) /(ὦ) ἄρρεν                                   (ὦ) ἄρρεν

Πληθυντικός αριθμός

Ονομαστική              οἱ /αἱ ἄρρεν‐ες                                 τά ἄρρεν‐α

Γενική                       τῶν /τῶν ἀρρέν‐ων                         τῶν ἀρρέν‐ων

Δοτική                      τοῖς /ταῖς ἄρρεσ‐ι                            τοῖς ἄρρε‐σι

Αιτιατική                 τούς τάς ἄρρεν‐ας                          τά ἄρρεν‐α

Κλητική                   (ὦ) (ὦ) ἄρρεν‐ες                               (ὦ) ἄρρεν‐α

ΕΝΟΤΗΤΑ 12

Επίθετα πολύς ‐ μέγας

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

Αρσενικό                  Θηλυκό                    Ουδέτερο

ονομαστική            ὁ πολύς                     ἡ πολλή                     τό πολύ

γενική                       τοῦ πολλοῦ              τῆς πολλῆς               τοῦ πολλοῦ

δοτική                       τῷ πολλῷ                 τῇ πολλῇ                   τῷ πολλῷ

αιτιατική                  τόν πολύν                 τήν πολλήν                τό πολύ

κλητική                    ( ὦ) πολύ                   ( ὦ ) πολλή               ( ὦ) πολύ

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

ονομαστική              οἱ πολλοί                  αἱ πολλαί                  τά πολλά

γενική                       τῶν πολλῶν             τῶν πολλῶν             τῶν πολλῶν

δοτική                       τοῖς πολλοῖς            ταῖς πολλαῖς            τοῖς πολλοῖς

αιτιατική                  τούς πολλούς         τάς πολλάς              τά πολλά

κλητική                    ( ὦ ) πολλοί              ( ὦ ) πολλαί              ( ὦ ) πολλά

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

ονομαστική               ὁ μέγας                     ἡ μεγάλη                   τό μέγα

γενική                       τοῦ μεγάλου           τῆς μεγάλης             τοῦ μεγάλου

δοτική                       τῷ μεγάλῳ               τῇ μεγάλῃ                 τῷ μεγάλῳ

αιτιατική                  τόν μέγαν                 τήν μεγάλην               τό μέγα

κλητική                    ( ὦ) μέγα                   ( ὦ ) μεγάλη                         ( ὦ) μέγα

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

ονομαστική              οἱ μεγάλοι                αἱ μεγάλαι                τά μεγάλα

γενική                       τῶν μεγάλων           τῶν μεγάλων           τῶν μεγάλων

δοτική                       τοῖς μεγάλοις          ταῖς μεγάλαις          τοῖς μεγάλοις

αιτιατική                  τούς μεγάλους        τάς μεγάλας            τά μεγάλα

κλητική                    ( ὦ ) μεγάλοι            ( ὦ ) μεγάλαι            ( ὦ ) μεγάλα

 ΠΗΓΗ :laventer.blogspot.gr