ΕΝΟΤΗΤΑ 10.
- Ελληνική επανάσταση και ευρωπαϊκή διπλωματία (1821-1826)
Η διεθνής συγκυρία : ήταν δυσμενής
→ οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν νικήσει τον
Ναπολέοντα και δεν ήθελαν νέες
επαναστάσεις (εποχή της Παλινόρθωσης)
1821 -1822 : οι Δυνάμεις
κράτησαν αρνητική στάση απέναντι
στην ελληνική
επανάσταση (συμφέροντα & διατήρηση της οθωμανικής
αυτοκρατορίας).
1823 : η Αγγλία
(Κάνιγκ) αλλάζει στάση :
αναγνωρίζει τους Έλληνες ως εμπόλεμη δύναμη.
1824 : η
Ρωσία ανησυχεί και προτείνει το «Σχέδιο των τριών τμημάτων»
(3 αυτόνομες ελληνικές ηγεμονίες) → απόρριψη από το Σουλτάνο και τους Έλληνες.
Αγγλία : δύο δάνεια προς την Ελλάδα (1824 - 1825) και «Πράξη Προστασίας»,
που δεν υπέγραψε ο Υψηλάντης.
Πολιτικές ομάδες (κόμματα)
: αγγλικό (Μαυροκορδάτος), γαλλικό (Κωλέττης),
ρωσικό (Μεταξάς και Κολοκοτρώνης).
- Το κίνημα του Φιλελληνισμού
Φιλελληνισμός : κίνημα
συμπαράστασης στους Έλληνες, ενάντια
στους Οθωμανούς και στην Ιερή Συμμαχία (επίδραση γαλλικής επανάστασης)
Λόγοι ανάπτυξης : - θαυμασμός των Ευρωπαίων για τον αρχαίο
ελληνικό πολιτισμό
-
βιαιότητες Τούρκων σε βάρος των Ελλήνων
-
συγκίνηση για τις ελληνικές επιτυχίες.
Στήριξη :
α) οικονομική (χρήματα, εφόδια), β) ηθική (εκδηλώσεις συμπαράστασης),
γ) προσωπική
συμμετοχή (Λόρδος Μπάιρον)
- Η ίδρυση του ελληνικού κράτους
Ιουλιανή Συνθήκη του Λονδίνου
(1827) :
Οι Δυνάμεις αποφασίζουν την ίδρυση αυτόνομου ελληνικού κράτους → ο
Σουλτάνος αρνείται →
Ναυμαχία του
Ναβαρίνου: οι Δυνάμεις
καταστρέφουν ολοκληρωτικά τον τουρκοαιγυπτιακό
στόλο.
Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1828-1829) : η Τουρκία χάνει και ο
Σουλτάνος αναγκάζεται να δεχτεί όλες τις μέχρι τότε συνθήκες.
Αγγλία και Γαλλία :
προτείνουν τη δημιουργία ανεξάρτητου
ελληνικού κράτους → «Πρωτόκολλο της
Ανεξαρτησίας» :
τα σύνορα από τον Αχελώο ως τον Σπερχειό.
Ηγεμόνας : ο πρίγκιπας Λεοπόλδος
του Σαξ - Κόμπουργκ → αρνήθηκε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου