ΕΝΟΤΗΤΑ 20.
- Ο Γεώργιος Α’ βασιλιάς των Ελλήνων - Η ενσωμάτωση των Επτανήσων
1862 : οι Δυνάμεις
αναγορεύουν βασιλιά των Ελλήνων το Δανό Πρίγκιπα Γεώργιο
Γλύξμπουργκ (Γεώργιος
Α’, βασίλεψε ως το 1913)
Αγγλία : προσφέρει στο νέο
βασιλιά τα Επτάνησα, πιεζόμενη από
τους αγώνες
των Επτανησίων (1864)
- Το σύνταγμα του 1864
-
Αναγνώριζε το
λαό ως κυρίαρχο παράγοντα του πολιτεύματος
-
Ανώτατος άρχοντας της πολιτείας είναι ο βασιλιάς :βασιλευομένη δημοκρατία
-
Νομοθετική
εξουσία : την ασκεί ο βασιλιάς
και η Βουλή
-
Γερουσία :
καταργείται, ως θεσμός αντιδημοκρατικός
-
Εκτελεστική
εξουσία : την ασκούσε ο βασιλιάς με τη συνεργασία
υπουργών
που διορίζονταν από τον ίδιο.
-
Δικαίωμα ψήφου :
οι άνδρες που είχαν συμπληρώσει το 21ο έτος .
-
Δικαστική
εξουσία : κηρύσσεται ανεξάρτητη
- Εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις
1864 - 1881 : στην πολιτική
κυριαρχεί ο Αλ. Κουμουνδούρος
- Μοίρασε τις εθνικές γαίες που είχαν μείνει αδιάθετες (1871)
- Επεδίωξε διεύρυνση των συνόρων
- Απομακρύνθηκε από το Γεώργιο όταν έστειλε στρατό, για να βοηθήσει
Προβλήματα Κοινοβουλευτισμού :
-
Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι → οι πολίτες
πίεζαν τους βουλευτές
για να εξασφαλίσουν διορισμό στο δημόσιο.
-
Οι βουλευτές στήριζαν στη Βουλή εκείνους τους αρχηγούς
που εξυπηρετούσαν
τα συμφέροντα των ψηφοφόρων τους.
Κυριότερο πρόβλημα : ο
βασιλιάς, που ανέτρεπε όποια κυβέρνηση δεν του άρεσε.
Χ. Τρικούπης : με το άρθρο του «Τις πταίει ;» (1874) υποστήριξε ότι ο βασιλιάς
πρέπει να διορίζει πρωθυπουργό
μόνον εκείνον που είχε τη
«δεδηλωμένη» εμπιστοσύνη της Βουλής (Αρχή της δεδηλωμένης)
Γεώργιος Α’
: διορίζει τον Τρικούπη πρωθυπουργό και αναγνωρίζει την αρχή της
δεδηλωμένης στο
«Λόγο
του Θρόνου» (γραμμένος από τον Τρικούπη)
Έτσι αρχίζει μια νέα φάση στην πολιτική ζωή της
Ελλάδας
- Ο δικομματισμός
-
Η αρχή της δεδηλωμένης οδήγησε στον αφανισμό των μικρών
κομμάτων
ή την ενσωμάτωσή τους στα μεγαλύτερα.
-
1855 - 1895
: επικρατούν δύο μεγάλα κόμματα, του Χ.
Τρικούπη και
του Θ. Δηλιγιάννη → δικομματισμός
- Το πρόγραμμα του Χαρίλαου Τρικούπη
- Κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής (σιδηροδρομικό δίκτυο, οδοποιία, διάνοιξη διώρυγας Κορίνθου).
- Ανασυγκρότηση των ενόπλων δυνάμεων
- Εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης (θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων πρόσληψης)
- Επιδίωξη ειρηνικής συμβίωσης με την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Για να πετύχει τα παραπάνω :
-
επέβαλε βαρύτατη φορολογία
-
σύναψε μεγάλα δάνεια με τράπεζες του εξωτερικού
-
πρόσφερε στους Έλληνες κεφαλαιούχους του εξωτερικού
προνομιακούς
όρους για να επενδύσουν στην Ελλάδα
- Οι θέσεις του Θεόδωρου Δηλιγιάννη
Ø
Η φορολόγηση πρέπει να είναι η μικρότερη δυνατή
Ø
Τόνιζε τις συνέπειες των μέτρων του Τρικούπη για
τα μεσαία και κατώτερα
και τον
κατηγορούσε ότι ευνοεί τους οικονομικά ισχυρούς.
Ø
Κατάργησε το νόμο για τα προσόντα που έπρεπε να
έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι.
- Η πορεία προς την οικονομική και εθνική κρίση
1893
: ο Τρικούπης κηρύσσει τη χώρα σε πτώχευση και στις επόμενες εκλογές
δεν
εκλέγεται ούτε βουλευτής.
Ο Δηλιγιάννης : αναλαμβάνει την
εξουσία, αλλά τα προβλήματα είναι πολλά.
Επιπλέον, ξεσπά επανάσταση στην Κρήτη και ο Δηλιγιάννης στέλνει στρατό,
πιεζόμενος από το λαό που εμπνεόταν από τη Μεγάλη Ιδέα.
- Ο πόλεμος του 1897 και οι πολιτικές εξελίξεις έως το 1908
1897 : αρχίζει στη Θεσσαλία
ελληνοτουρκικός πόλεμος, όπου η
Ελλάδα
ηττάται (αρχιστράτηγος ο διάδοχος Κωνσταντίνος) →
Οι Οθωμανοί φτάνουν ως
τη Λαμία και υποχωρούν μόνο όταν
οι Δυνάμεις υποχρεώνουν την Ελλάδα να πληρώσει
τεράστια πολεμική αποζημίωση.
τεράστια πολεμική αποζημίωση.
Η Ελλάδα για να πληρώσει αναγκάζεται να πάρει νέο δάνειο και να
υποστεί Διεθνή Οικονομικό έλεγχο (Δ.Ο.Ε.)
Μετά την
ήττα του 1897 αυξάνεται η λαϊκή
δυσαρέσκεια
προς τους πολιτικούς και τα ανάκτορα, ενώ ο Γεώργιος
συνεχίζει
να παρεμβαίνει στην εσωτερική και
εξωτερική πολιτική της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου