Mέσα του 9ου αιώνα μ.Χ. Εικονομαχία. O τελευταίος εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος, θρηνώντας την κατάληψη της γενέτειράς του, του Αμορίου, από τους Άραβες και νιώθοντας τα συμπτώματα της ασθένειας, προβαίνει στις τελευταίες, αλλά παθιασμένες διώξεις κατά των εικονολατρών.
Η εικονόφιλη αυτοκράτειρα Θεοδώρα στέλνει τον ευνοούμενό της Ευδόκιμο στη γενέτειρά της Παφλαγονία. Σκοπός του ταξιδιού του να της φέρει πίσω στη Βασιλεύουσα το οικογενειακό κειμήλιο που είχε κάποτε εμπιστευτεί στη νονά της. Μια σειρά συμπτώσεων, όμως, θα αναγκάσει τον Ευδόκιμο να συνεχίσει το ταξίδι του ως τη Μονή του Αγίου Σάββα στο Σινά, στα εδάφη της αραβοκρατούμενης πλέον Ιουδαίας.
Το μυθιστόρημα της Βησσαρίας Ζορμπά - Ραμμοπούλου ανασυνθέτει μια σκοτεινή εποχή, όπου η ζωή ενός παραγιού της Ιουδαίας ενώνεται με τη μοιραία αποστολή ενός βασιλικού απεσταλμένου και μια ματαιωμένη απόπειρα κατά του βασιλιά Θεόφιλου, παραμονές της οριστικής αναστήλωσης των εικόνων. Έτσι ο μύθος γίνεται απλώς η αφορμή, ώστε να δοθεί η εικόνα και η φιλοσοφία ζωής μιας ιστορικής και όχι τόσο γνωστής σήμερα περιόδου.
Η εικόνα της αυτοκράτειρας Θεοδώρας που προσεύχεται «ζητώντας άφεση και φωτισμό για τον Θεόφιλο, υγεία και μακροημέρευση των τέκνων της και αειπαγή και απέραντο νικοποιό ειρήνη για το βασίλειο» εναλλάσσεται με εκδικητικά, μνησίκακα ξεσπάσματα κι εκείνη τη μακροχρόνια καχύποπτη ανοχή που μοιάζει με παραίτηση, αλλά στο βάθος δεν είναι παρά προετοιμασία για σκληρή αναμέτρηση. Γιατί το «σημαντικό» στο μυθιστόρημα της Βησσαρίας Ζορμπά-Ραμμοπούλου δεν είναι η «δημόσια πλευρά», η περιγραφή δηλαδή ιστορικών γεγονότων, αλλά κυρίως η «ιδιωτική» που εικονίζει και ζωντανεύει την προσωπική ζωή. Από την άποψη αυτή το βιβλίο της, έργο φαντασίας που αναπλάθει με αρκετή ευσυνειδησία την ατμόσφαιρα μιας συγκεκριμένης εποχής, αποτελεί ανάγνωσμα με απαιτήσεις και ζητεί από τον αναγνώστη την ευθύνη της συμμετοχής του σε αυτό.
ΠΗΓΗ : enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου