Ο Ερωτόκριτος είναι πολύστιχο αφηγηματικό ποίημα.
Διαφέρει από το έπος στο ότι δεν αφηγείται κατορθώματα ηρώων, αλλά την αγάπη
δύο νέων. Συμπληρωματικά μόνο αφηγείται και «ταραχές των αρμάτων». Ανήκει στο
είδος της έμμετρης μυθιστορίας.
- Απόσπασμα 1 (Γ΄, στ. 891-936):
Θέμα: Το προξενιό
του Πεζόστρατου και η άρνηση του βασιλιά.
Θεματικές ενότητες:
§ (στ. 891-898): Οι σκέψεις του Πεζόστρατου και ο
σχεδιασμός της τακτικής που θα ακολουθήσει.
§ (στ. 899-910):Η επιχειρηματολογία του Πεζόστρατου.
§ (στ. 911-919): Ο Πεζόστρατος νικά τους δισταγμούς του
και κάνει την πρόταση.
§ (στ. 920-935): Η αρνητική απάντηση του βασιλιά.
Τεχνικές της αφήγησης:
§ Ο ποιητής συνδυάζει έντεχνα την τριτοπρόσωπη αφήγηση ενός παντογνώστη αφηγητή με το διάλογο.
§ Με αυτόν τον τρόπο:
·
Προσδίδει
θεατρικό χαρακτήρα στο έργο του, επιταχύνει την εξέλιξη και αυξάνει το
ενδιαφέρον του αναγνώστη.
·
Ταυτόχρονα,
αποκαλύπτει και αναλύει τις βαθύτερες σκέψεις του Πεζόστρατου.
Οι αντιλήψεις των
δύο προσώπων:
§ Τα επιχειρήματα του Πεζόστρατου.
§ Εξήγηση της άρνησης του βασιλιά.
§ Γιατί απαγορεύει στον Πεζόστρατο να γνωστοποιήσει το
προξενιό.
§ Χαρακτηρισμός των προσώπων.
Στοιχεία της
εποχής:
§ Κοινωνική διαφορά
§ Η δύναμη της βασιλικής βίας
§ Οι αξίες της γνώσης και της αρετής
- Απόσπασμα 2 (Δ΄, 1003-1038):
Θέμα: Η μάχη
Αθηναίων και Βλάχων – Η είσοδος του Ερωτόκριτου στη μάχη
Θεματικές ενότητες:
§ (στ. 1003-1020):Η συμπλοκή των στρατευμάτων και η
απόφαση του Ερωτόκριτου να πάρει μέρος στη μάχη.
§ (στ. 1021-1038): Οι Βλάχοι τρέπουν σε φυγή τους
Αθηναίους, όταν ο Ερωτόκριτος μπαίνει στη μάχη.
Γλώσσα και στιχουργική τεχνική
o
Εκφραστικά μέσα:
εικόνες (οπτικές, ακουστικές και κινητικές), ασύνδετο σχήμα, υπερβολή,
εκτεταμένες παρομοιώσεις.
- 1ο Θέμα προς εξέταση: Τα επικά στοιχεία του Ερωτόκριτου (κυρίως στο απόσπασμα 2).
o
Ομηρική επίδραση:
οι εκτεταμένες παρομοιώσεις.
- 2ο Θέμα προς εξέταση: Σχέση του Ερωτόκριτου με το δημοτικό τραγούδι:
o
Στίχος: ιαμβικός
δεκαπεντασύλλαβος (με τη διαφορά ότι είναι ομοιοκατάληκτος και δεν έχει τομή
στην όγδοη συλλαβή)
o
(Πολλές φορές)
χωρισμός σε δύο ημιστίχια που το ένα συμπληρώνει το άλλο: «Δίδου αναπνιά στα
βούκινα, τσι σάλπιγγες φυσούσι/ πάγει η λαλιά στον ουρανό, τα νέφη αντιλαλούσι».
o
Οι διασκελισμοί
είναι σπάνιοι.
o
Τυπικές γνωμικές
φράσεις: «Εκείνη η μέρα επέρασε κι η άλλη ξημερώνει»
o
Οι εικόνες
σχετίζονται με τις τυπικές εικόνες των δημοτικών τραγουδιών
o
Η γλώσσα
σχετίζεται με τη γλώσσα των ακριτικών και ριζίτικων τραγουδιών της Κρήτης.
o
Ο λόγος λαϊκός,
κυριαρχείται από ουσιαστικά, ενώ αποφεύγονται τα επίθετα.
ΠΗΓΗ : http://filolologikamathhmata.blogspot.gr